نمونه سوالات متوسطه-هفتم تا کنکور کنکور هنر زبان و ادبیات فارسی دستور زبان 12 - بخش (2)

ضمیرها به ترتیب: «ت» در مصراع اول نقش مفعول دارد (دورت کرد). ضمیر دوم و سوم واژه ی «خویش» است که در مصراع اول به دنبال اسم آمده و نقش مضاف الیهی دارد و در مصراع دوم به دنبال حرف اضافه قرار گرفته و متمم است .

ضمیر اول «کسی» است و حرف «را» پس از آن به معنی «برای» و حرف اضافه است (برای کسی)، واژه ی «خود» ضمیر مشترک است که پس از حرف اضافه ی با در نقش متمم، پس از نقش نمای اضافه«-ِ» مضاف الیه و پیش از «را» ی مفعولی در نقش مفعول به کار رفته است .

ترکیب های اضافی عبارت اند از: بوسه های باران، بیداری ستاره، چشم جویباران، آیینه ی نگاه، نگاهت، پیوند صبح، پیوند ساحل، لبخندت

ضمیر پیوسته «-َ ت» که ضمیر دوم شخص بیت هاست در گزینه های (الف، پ و ث) نقش و مضاف الیهی دارد و در گزینه های (ب و ت) نقش مفعول. در گزینه های الف و پ پرش ضمیر وجود دارد به این شرح: الف) منظر نظرت، پ) کلاه از سرت افتاد

«کسی» ضمير مبهم و در نقش نهاد به کار رفته و «کش» از ترکیب «که» و ضمیر پیوسته «-َ ش» ساخته شده که در این جا به این صورت تعبیر می شود: که جان برای او نیست.