نمونه سوالات متوسطه-هفتم تا کنکور دوازدهم علوم تجربی عربی ، زبان قرآن 3 درس سوم - بخش (2)

پاسخ تشریحی : «حُزناً» مصدر (ثلاثی مجرد) منصوبی از جنس فعل جمله (حَزِنَ) بوده و طبق قاعده، «مفعول مطلق» می باشد. این «مفعول مطلق» با توجه به داشتن «صفت» (شدیداً)، می تواند به «نوع» فعل اشاره کند، بنابراین «مفعول مطلق نوعی» می باشد. ترجمه: «مرد بسیار ناراحت شد».

پاسخ تشریحی : «جُلوس» که «مصدر (ثلاثی مجرد) منصوبی» از جنس فعل جمله (یَجلِسُ) می باشد، طبق قاعده، «مفعول مطلق» است. این «مفعول مطلق» با توجه داشتن «مضاف الیهی» که معنای «وصفی» می دهد (العبد)، می تواند به «نوع» فعل اشاره کند، بنابراین «مفعول مطلق نوعی» می باشد ترجمه: «پیامبر (ص) در غذا خوردن مانند بندگان می نشست)

پاسخ تشریحی : «أتّجاهاً» مصدر هم جنس فعل جمله یعنی «تَتَّجِهُ» است که منصوب نیز می باشد. بنابراین می توان گفت که مفعول مطلق است. لازم به ذکر است که «اتّجاهاً » و «تَتَّحبهُ» به ترتیب مصدر و مضارع باب افتعال و ازریشه ی «وجد» می باشد

آن چه مورد درخواست سوال است شناسایی جمله ای است که در آن کلمه «شهر» نقش مفعول فیه را دارد. در گزینه 1، «شهر» مجرور به حرف جرّ است. درگزینه 2، اولین کلمه ی «شهر» نقش مبتدا و دومین کلمه، نقش خبر را دارد. در گزینه 3، «شهر» زمان وقوع فعل «یصوم» را بیان کرده است، لذا مفعول فیه و منصوب می باشد. معنی این گزینه بدین صورت است: «مسلمانان در ماه رمضان، روزه می گیرند» در گزینه 4، کلمه «شهر» نقش مفعول را دارد، لذا منصوب است. یادآوری: مفعول فیه یا ظرف اسمی است که زمان یا مکان وقوع فعل جمله (یا رویداد مورد اشاره جمله) را بیان می کند که اگر بر مکان دلالت کند«ظرف مکان» و اگر بر زمان دلالت کند «ظرف زمان» خوانده می شود

یادآوری: مفعول مطلق مصدری است منصوب که به تاکید بر فعل، بیان آن و یا تعداد انجام آن دلالت دارد. مفعول مطلق معمولاً از جنس فعل موجود آورده می شود. اگر بدون همراهی فعل آورده شود مفعول مطلق نیابی نام می گیرد. در جملات موجود در گزینه ها 1 و4 مصدر منصوب «حمد» نقش خبرافعال ناقصه را دارد. درگزینه3، «الحمدَ» اسم «انَّ» و منصوب است.در گزینه 2، مصدر «حمدَ» از جنس فعل جمله (احمد) است و به بیا نوع این فعل دلالت دارد، پس نقش مفعول مطلق (نوعی) را داراست. بیان این توضیح لازم است که، اینکه گفته می شود مفعول مطلق «حمدَ» به بیان نوع فعل «اِحمد» دلالت دارد به چه معناست؟ با توجه به ترجمه و مفهوم این جمله می توان ذکر کرد که مقصود گوزنده از جمله مذکور نه هر گونه حمد و ستایش بلکه آن ستایش مطلوب نظر می باشد که از نوع حمد و سپس انسان های شاکر باشد