نمونه سوالات متوسطه-هفتم تا کنکور دوازدهم علوم تجربی عربی ، زبان قرآن 3 درس دوم - بخش (2)

با توجه به اینکه فاعل و مخاطب فعل «إِستَرَحتُنَّ» دارای صیغه ی «جمع مؤنث مخاطب» می باشد، در نتیجه صیغه ی فعل مورد نظر برای جواب دادن باید «متکلم مع الغیر» باشد، بنابراین فعل «إِستَرَحنا» صحیح است

افعال داده شده همگی در باب مفاعلة می باشند. فعل خواسته شده در اینجا نقش خبر را دارد ومرجع این فعل، مبتدا (ضمیر ءأَنتُنَ») است. بنابراین فعل باید متناسب با «أَنتُنَّ»، یعنی به صورت «جمع مونث مخاطب» آورده شود. صیغه ی سایر گزینه ها به ترتیب عبارتند از : «جمع مذکر مخاطب»، «جمع مذکر غایب» و «جمع مونث غایب»

پاسخ تشریحی:«تَشفی» فعل معتل ناقص از «ش ف ی» است. دراین دسته از افعال، جزم آنها به حذف حرف عله می باشد. حرکت ما قبلِ حرف علّه (یعنی «فِ») نیز بدون تغییر می ماند. با توجه به اینکه «ف» در «تَشفِی» کسره دارد، در حالت مجزوم نیز همان کسره باقی می ماند، در نتیجه فعل مجزوم خواسته شده «لا تَشفِ» می باشد

فعل «إِستَرَحتُ» در حقیقت «إِستَروَحتُ» بوده است که در آن حرکت حرف عله (وَ) به حرف ما قبل آن (ر) منتقل می شود و حرف علّه ساکن می شود (إِستَرَوحتُ) سپس به خاطر التقاء ساکنین حرف علّه حذف می شود. از فعل ابتدایی مشخص است که ریشه ی اصلی این فعل «روح» است، بنابراین «إِستَرَحتُ» فعل معتل اجوف می باشد

فعل جمع مونث غایب از «بیع» ، فعل «یَبیِعنَ» می باشد که در آن ابتدا حرکت حرف عله به حرف ما قبل آن منتقل می شود و حرف عله ساکن می گردد (یَبِیعنَ) سپس به علت التقاء ساکنین حرف عله حذف می گردد و فعل «یَبِعنَ» تشکیل می گردد