نمونه سوالات متوسطه-هفتم تا کنکور یازدهم علوم تجربی عربی ، زبان قرآن 2 درس چهارم - بخش (2)

2- بلد: د رجمله فارسی وجود ندارد. السبیل (سام مضاف ال نمی گیرد= سبیل). اهداف (= الاهداف، موصوف، با صفت خود «العالیه» از نظر معرفه بودن مطابقت دارد)3- الشباب (جوانان خود: شبابنا )العالی (= العالیه، صفت با موصوف خود از نظر جنس مطابقت می کند). 4- الشبابنا (= شبابنا، مضاف بدون ال می باشد)للوصول: برای رسیدن (در جمله فارسی وجود ندارد). راه.... (در ترجمه عربی لحاظ نشده است)

2- مفعول به ومنصوب (ص: مضاف الیه و مجرور)3-للمتکلم وحده (ص: للمتکلم مع الغیر) مرفوع تقدیراً (ص: مرفوع محلا) 4- البارز (ص: المستتر)

الفتی: اسم مقصور علامات اعرابش تقدیری است، باید توجه داشت که مثالیّ (نمونه) منسوب و صحیح الآخر است. 1- القاضی: اسم منقوص در حالت نصب دارای علامت اعراب ظاهری است.2-الوحی صحیح الاخر است چون حرف قبل از یاء مکسور نیست.3- النبیّ: صحیح الاخر است چون ی مشدد می باشد

1- من مصدر «تسلیم» (ص: من مصدر اسلام)3- مبنی للمجهول (ص: مبنی للمعلوم، لان حرکه حرف المضارعه مفتوح) 4- ممنوع من الصرف (ص: منصرف)

1- للغائبتین (ص: للغائبین لان المرجع الخیر و الشر) نکره (ص: معرفه ضمیر) 3- من مصدر «افعال» (ص: من مصدر فعل) نکره (ص: معرف الاضافه) - إلی الخیر: خبر و مرفوع محلاً (ص: مجرور به حرف جر)