آزمون های کارشناسی ارشد حقوق اصول فقه بسته 1 - بخش (2)

هرگاه لفظی یک معنای حقیقی و یک معنای مجازی داشته باشد و مخاطب در مراد متکلم،شک نماید(که منظور معنای حقیقی است یا مجازی) با استفاده از اصاله الحقیقه گفته می شود که منظور معنای حقیقی است زیرا اگر مراد متکلم معنای مجازی بود باید از قرینه صارفه استفاده می نمود ضمناً اصل در اینجا به معنای ظاهر است ایراد گزینه 2 آن است که برای تشخیص معنی حقیقی از معنی مجازی اصاله الحقیقه هیچ کاربردی ندارد بلکه این تشخیص از طریق تصریح واضع ،تبادر،حمل و سلب واطراد به عمل می آید ایراد گزینه 3 آن است که در تردید میان معنی لغوی و معنی عرفی (عرف عام) ذهن مخاطب ابتدائاً به معنای عرفی منصرف می شود ایراد گزینه 4 آن است که در موارد تردید میان معانی متعدد از الفاظ مشترک از قریه معینه استفاده می شود

لفظ دادگاه اگر در معنای دادگاه داد گستری به کار رود حقیقت و اگر در معنای دادگاه اداری یا صنفی استعمال شود مجاز می باشد بنابراین با شک در این مورد اصاله الحقیقه جاری می شود

واژه هر معامله از لحاظ اصولی هم عام است و هم مطلق دلالت این واژه بر عقد نکاح، هم از باب اصاله العلوم است و هم از جهت اصاله الاطلاق بنابراین چون تمام اصول لفظیه به اصاله الظهور باز میگردد و جز گزینه 4 گزینه ای که هم حاوی اصاله العموم باشد و هم شامل اصاله الاطلاق وجود ندارد لذا گزینه 4 بر گزینه 1 ترجیح دارد

هر گاه لفظی به طور قطع دلالت بر ممعنایی نماید به آن نص میگویند ایراد گزینه 1 آن است که هرگاه لفظ به احتمال قوی بر یک معنا دلالت کند به آن ظاهر می گویند ایراد گزینه 3 آن است که حمل مطلق بر مفید جایی است که میان مطلق و مفید تنافی وجود داشته باشد