نمونه سوالات متوسطه-هفتم تا کنکور یازدهم علوم تجربی عربی ، زبان قرآن 2 درس دهم - بخش (1)

درجمله ی اسمیه ی داده شده، کلمه ی «الله» اسم انَّ و منصوب و اسم تفضیل «اعلم» خبر آن و مرفوع می باشد. «الشاکرین» نیز مجرور به حرف جارّه ی «ب» است. در نتیجه، حرکت گذاری جمله ی داده شده به صورت مقابل می باشد. «انَّ اللهَ أَعلمُ بالشاکرینَ» باید دقت کرده که اسم تفضیل ها جزء اسماء غیر منصرف بوده و تنوین نمی گیرند، لذا «أَعلَمٌ» که تنوین ضمه دارد نمی تواند جواب باشد.

در گزینه های 3،1 و4 که هر سه دارای اسلوب استثناء می باشند، خبر «لای نفی جنس» که نقش مستثنی منه را نیز داراست، حذف شده است، یعنی می توان گفت عبارات این گزینه ها به صورت زیر بوده اند: 1) لا إلهَ موجودٌ إِلاّ الله 3) لا سیفَ موجودٌ إِلاّ ذوالفقار 4) لا فتی موجودٌ إِلاّ عَليّ در گزینه ی 2 اسم «لا» کلمه ی «ایمانَ» بوده و خبر آن جمله ی فعلیه ی «یُفیدُ» می باشد که محلاً مرفوع است.

در این جمله به علت قرار گرفتن «ما» ی کافّه بر سر حرف مشبهة بالفعل «إِنَّ»، این حرف ویژگی عامل بودن خود را از دست داده است، لذا در جمله ی داده شده «المومناتُ» مبتدا و مرفوع و «صادقاتُ» نیز خبر و مرفوع می باشد

دراین جمله، «زینبَ» اسم انَّ و منصوب است و جمله ی فعلیه «ما رأَی شخصَها احدٌ مِن الرَّجالِ» خبر آن است و محلاً مرفوع می باشد

در این عبارت «الاسرةَ» اسم انَّ و منصوب می باشد و جمله ی فعلیه ی «ذَهَبَت الی الجبالِ» خبر اِنَّ است و از آنجایی که اعراب جملات محلی می باشد، بنابراین محلاً مرفوع می باشد