نمونه سوالات متوسطه-هفتم تا کنکور یازدهم علوم تجربی عربی ، زبان قرآن 2 درس پنجم - بخش (1)

کلمه ی «الشُبّان» یا «الشَّباب» نقش مبتدا را دارد لذا مرفوع است. از آنجا که صفت در چهار مورد «اعراب، جنس، تعداد و معرفه یا نکه بودن» از موصوف خود تبعیّت می کند نتیجه می شود که گزینه ی 1 نادرست است، زیرا موصوف مرفوع است ولی صفت با «ینَ» «نصبی- جری» جمع بسته شده است (در گزینه ی 4، «المسلمین» مضاف الیه «شبّان» است و به درست با «ینَ» نصبی- جرّی جمع بسته شده است)

در جمله ی داده شده «هذا» مبتدا و محلاً مرفوع (چون مبنی است) و «کتابُ خبر و مرفوع می باشد. کلمه ی قرار گیرنده در جای خالی نقش مضاف الیه را دارد، لذا باید مجرور باشد. دو کلمه ی «اکبر» و «مریم» به ترتیب «اسم تفضیل» و «علم مونث» بوده و غیر منصرف می باشند. بنابراین نمی توانند کسره و یا تنوین بگیرند و جرّ آنها به فتحه می باشد، بنابراین گزینه های 1 و4 غلط هستند و «تلمیذةً» نیز منصوب بوده و نمی تواند درست باشد، اما «تلمیذٍ» مرور است و مناسب جای خای است.

گزینه ی 3، یعنی «ضَلال» به معنی «گمراه شدن» می باشد و سایر گزینه ها به ترتیب عبارتند از :خواری، سایه ها و تاریکی

جمله ی «یَضربُ لِسوءِ الجزاءِ » به علت اینکه اسم نکره ی «مثلٌ» راتوصیف می کند جمله ی وصفیه است و برای «مثلُ» صفت می باشد. جمله ی وصفیه جمله ای است که اسم نکره ای را وصف می کند

در این عبارت «المستعمرُ» اسم کانَ و مرفوع است و «حاکماً» خبر آن و منصوب می باشد و «مطلقاً» صفت «حاکماً» است و از نظر اعراب، جنس، تعداد و نکره بودن از موصوف خودتبعیت کرده است.